Pasożyty sierści – to nie tylko pchły i kleszcze – Chejletiella
Bardzo często opiekunowie trafiających do nas pacjentów ( psów, kotów, królików ), skarżą się, że ich zwierzęta się drapią i mają „biały łupież” na całym ciele. My nazywamy to tzw. „wędrującym łupieżem”, a to nic innego, jak widoczne gołym okiem roztocza z rodzaju Chejletiella.
Chejletieloza jest chorobą należącą do tzw. dermatoz pasożytniczych, czyli powodowanych przez pasożyta zewnętrznego. I jest to choroba świądowa skóry, stąd często obserwowane drapanie u zwierząt, które padły jej ofiarą.
Sprawcą problemów jest mikroskopijny pasożyt, bo nawet jako dorosły osobnik osiąga on zawrotne 0,5 mm długości ! Każdy z gatunków naszych zwierząt, czyli pies, kot, królik, ma swój rodzaj pasożyta, ale mimo specyfiki gatunkowej Chejletiella nie jest wybredna i do zarażenia może dochodzić pomiędzy różnymi gatunkami zwierząt, a nawet może powodować miejscowe stany zapalne skóry u ludzi. Roztocza żywią się złuszczonym naskórkiem, włosami i wydzielinami gruczołów skóry. Chodząc po skórze powodują podrażnienia, co z kolei skutkuje większym złuszczaniem się naskórka , a to zwiększa ilość pożywienia, a u naszych pacjentów widoczny jest łupież oraz nasilone drapanie. Okresowo roztocza przyczepiają się do skóry, co powoduje mikrouszkodzenia z obecnością wysięku, a u naszych pacjentów możemy obserwować grudkowo -strupiaste zmiany zapalne skóry.
Do zarażenia dochodzi poprzez bezpośredni kontakt zdrowego psa czy kota z zarażonym . Niekiedy do zarażenia może dojść w sposób pośredni tj. poprzez środowisko ( koce, legowiska itp.), gdyż Chejletiella może przeżyć poza organizmem żywiciela nawet ok. 10 dni.
Rozpoznanie choroby nie jest trudne. Wystarczy obejrzeć pod mikroskopem zeskrobinę skóry, czy nawet włos podejrzanego o chejletielozę zwierzaka i wtedy naszym oczom ukaże się obraz pasożyta, jak na poniższych zdjęciach ( Chejletiella spp. i jej jaja od jednego z naszych pacjentów). Leczenie jest w miarę niekłopotliwe, a co najważniejsze szybkie i skuteczne.
